Jeżeli chodzi o pogodę to jak dla mnie było dobrze (nie wiem czemu większość narzekała na wiatr – raczej w styczniu o 1 w nocy na wysokości 1 200m n.p.m. nie można się spodziewać bryzy morskiej). W sobotę świeciło fajne słoneczko, które potem zmieniło się w księżycową noc, którego i tak nie było widać, bo zasłoniły go chmury. Nad ranem zaczął padać śnieg i deszcz, ale poza tym normalne warunki styczniowe. Natomiast co do samej trasy (parę kilometrów w górę i więcej kilometrów w dół), a dokładniej rzecz mówić jej nawierzchni to było ekstremalnie ;-). Wiadomo, że zima i góry to i śnieg, ale nikt nie mówił, że będziemy potrzebowali łyżew, lin, raków i czekanów. Nawierzchnia była bardzo, ale to bardzo ciężka. Wydaje mi się, że najgorszy odcinek to „rzeka”, na której traciłem najwięcej sił fizycznych, ale jeszcze więcej psychicznych bo tak mnie wykańczała i dobijała jak nigdy.


Stojąc na starcie w głowie był plan minimum i było marzenie. Na mecie okazało się, że wyszedł plan minimum, a to dlatego, że komunikacja głowa-nogi nie zadziałała tak jak powinna . Pierwsze 3 pętle poszły fajnie. Bez spiny, ale i bez żółwiego tempa. Po każdym kółeczku cola do picia i jakieś jedzonko: ryż, makaron. U góry na przekąskę jakiś żel i jakoś się biegło. Niestety 4 okrążenie okazało się na tyle ciężkie dla mojego organizmu, że musiałem po nim trochę odpocząć (około 1,5 godziny) dodatkowo problemy z oddychaniem spowodowane tygodniową chorobą przed starem zrobiły swoje. Zjadłem dwie porcje makaronu, wypiłem troszeczkę coli, przebrałem się i wróciły siły na dalsze bieganie. Na 5 pętle wybiegłem z dwoma chłopakami, którzy nie ukrywam ciągnęli mnie w górę, a dodatkowo włączona mp3 stymulujące biegowy rytm sprawiły, że 5 pętla zleciała szybko, a po niej coś do zjedzenia i picia na dole i cisnę na 6 pętlę (według mojej głowy 7).


Po 18 godzinach i 50 minutach skończyłem 6 pętle, a w moim przekonaniu, a dokładniej rzecz ujmując mojej głowy 7. Był czas i siły (nogi) żeby zrobić jeszcze jedną, ale problemy z oddychaniem zmusiły mnie do zakończenia rywalizacji.


Z doświadczenia wiem, że tego typu imprezy nie mogą się odbyć bez pomocy osób trzecich, a było to mój 4 start w imprezie 24-godzinnej, więc wiem co mówię. Tym razem do zabawy zaprosiłem chłopaków z GTA Piotrka i Artura, którzy dzielnie przez 24h mnie wspierali. Czy się spisali? Będąc na punkcie kontrolnym na dole dzwonię do chłopaków gdzie są, a Oni zdziwieni, że już jestem, bo podobno odpoczywam na górze - chłopaki spisali się na medal. DZIĘKUJĘ.


Piotrek dodatkowo wystartował w „Zadymie” czyli jednej pętli Zamieci. Podobno spisał się na medal ;-).



Statystycznie wyglądało to tak:
- rękawiczki 2 pary
- skarpetki 4 pary
- spodnie 2 pary
- kurtka 2 sztuki
- koszulka krótka 2 sztuki
- koszulka długa 2 sztuki
- bluza 2 sztuki
- Izo 1,5l
- cola 1l
- rosół 0,5l
- kubek kawy (nie dawajcie Arturowi, żeby Wam zrobił kawę ;-))
- porcja ryżu, makaron, warzywa gotowane
- 4 żele
- dwa batony